قرآن گفته است: گرامى‌ترین شما نزد خداوند با تقواترین شماست. حال ببینیم دیدگاه اسلام و قرآن در این مورد چیست و به چه کسی با تقوا گفته می‌شود!؟
ابتدا ببینیم معنی تقوا چیست ؟!؟
و"تقوا" یعنی چه؟ بعد جستجو کرد که "متقی"، یعنی کسی که دارای تقواست، کیست؟
🔰 "تقوا" در اصل از ماده "وقی، یقی، وقایه" به معناى قرار دادن خویش در پناهگاه است.
[مفردات راغب، ج1،ص 881]
و در اصطلاح شرع، به معناى خویشتن دارى در برابر غفلت‌ها و گناهان است.
پس تقوا یک نیروی بازندارنده درونی، نسبت به طغیان هوای نفس، کج‌اندیشی‌ها، بدخواهی‌ها، گناهان و رفتارهای بد و مُهلک است.
🔰 تقوا در قرآن:
در قرآن کریم، توصیفات ژرف و علم افزایی در خصوص "تقوا" شده است. در یک آیه تقوا را "لباس"، پوشش و سپر مخافظ از بدی‌ها و گزندها توصیف می‌نماید، همان گونه که لباس تن، بدن را از گزندهای حرارتی، برودتی، اشعه، حشرات و ... حفظ می‌کند و عورات را می‌پوشاند و سبب زینت نیز می‌گردد:
«یَا بَنِی آدَمَ قَدْ أَنزَلْنَا عَلَیْکُمْ لِبَاسًا یُوَارِی سَوْءَاتِکُمْ وَرِیشًا وَلِبَاسُ التَّقْوَىَ ذَلِکَ خَیْرٌ ذَلِکَ مِنْ آیَاتِ اللّهِ لَعَلَّهُمْ یَذَّکَّرُونَ» (الأعراف، 26)
ترجمه: اى فرزندان آدم در حقیقت ما براى شما لباسى فرو فرستادیم که عورت‌هاى شما را پوشیده مى دارد و [براى شما] زینتى است و[لى] بهترین جامه [لباس] تقوا است؛ این از نشانه هاى [قدرت] خداست باشد که متذکر شوند.
در آیه‌ی دیگری، "تقوا" را بهترین زاد و توشه برای این سفر طولانی و سخت در رسیدن به کمال و تقرب به هستی و کمال محض (الله جلّ جلاله) بیان می‌دارد، البته برای «اولی الالباب»، یعنی برای اهل فهم و درایت و بصیرت. چرا می‌فرماید: «ای خردمندان، ای اندیشمندان، ای صاحبان فکر، تقوا داشته باشید؟!» چون بدون تعقل، تفکر، علم و بصیرت، نمی‌شود "تقوا"ی درستی داشت.
«و... َتَزَوَّدُواْ فَإِنَّ خَیْرَ الزَّادِ التَّقْوَى وَاتَّقُونِ یَا أُوْلِی الأَلْبَابِ» (البقره، 197)
ترجمه: ... و براى خود توشه برگیرید که در حقیقت بهترین توشه تقوی است و اى خردمندان از من پروا کنید.
🔰 تقوا در حدیثی از پیامبر اکرم(ص) :
در حدیثی از پیامبر اکرم (ص) ، از امام صادق (ع) روایت شده است که :
رسول خدا (ص) در سال فتح مکّه وارد خانه شدند ، فضل‌بن‌عباس و اسامهًْ‌بن‌زید هم با او بودند، بعد از این از خانه خدا خارج شد و دست به حلقه‌ی در گذاشت و فرمود:
«سپاس خداوندی را سزاست که وعده‌اش درست آمد، و به وعده‌اش وفا کرد، و به تنهایی احزاب را شکست داد، خداوند نخوت عرب را از بین برد و خودخواهی آن‌ها و افتخارات به پدران را از آن‌ها گرفت، همه‌ی شما از آدم (علیه السلام) هستید و آدم (علیه السلام) هم از خاک می‌باشد؛ گرامی‌ترین شما نزد خداوند با تقواترین شماست».
تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۴، ص۵۵۴
بحارالأنوار، ج۶۷، ص۲۸۷
منبع: هوش شنوا
ادامه را در سایت مرجع هوش شنوا بخوانید کلیک کنید...
