انسان گاهی رنج را به طور وحشتناکی دوست دارد؛ تا سر حد عشق. این یک واقعیت است. من طرفدار رنج نیستم اما طرفدار سعادت هم نیستم.
من... طرفدار امیال ام هستم و آن هم به این سبب که به آن ها در همه حال دسترسی دارم. رنج، تردید است، نفی است.
رنج، یگانه دلیل آگاهی ست. آگاهی به عقیده ی من، بدبختی بزرگ انسان است. این را هم می دانم که انسان آن را دوست دارد و با هیچ رضایت مندی دیگری عوض نخواهد کرد.
